Δυο σημαντικές δικαστικές αποφάσεις , οι οποίες αφενός οχυρώνουν νομικά τους δανειολήπτες που είχαν συνάψει τις δανειακές συμβάσεις των στεγαστικών δανείων τους σε ελβετικό φράγκο και αφετέρου κατεβάζει σημαντικά τις μηνιαίες δόσεις που θα πρέπει να καταβάλλουν επαναφέροντας σε ισορροπία τον οικογενειακό προϋπολογισμό εξέδωσαν τα ελληνικά δικαστήρια.
Το πρόβλημα για όσους ακολούθησαν τη “μόδα” ή τις υποδείξεις των τραπεζών και πήραν δάνεια σε ελβετικό φράγκο, άρχισαν να εμφανίζονται μετά το 2008 όταν άρχισαν να βλέπουν τις μηνιαίες δόσεις τους να αυξάνονται δραματικά λόγω της αλλαγής στην ισοτιμία ευρώ – ελβετικού φράγκου.
Οι δικαστικές αποφάσεις είναι πρόδρομος και για άλλους δανειολήπτες να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, καθώς πλέον με δικαστική βούλα πως οι τράπεζες δεν μπορούν να εφαρμόζουν συναλλαγματική ισοτιμία διαφορετική από εκείνη που ίσχυε κατά την παροχή των δανείων αλλά είναι υποχρεωμένες να υπολογίζουν τις δόσεις των στεγαστικών δανείων που χορήγησαν σε ελβετικό φράγκο στους πελάτες τους με βάση την ισοτιμία μεταξύ των δύο νομισμάτων (ελβετικού φράγκου και ευρώ) όπως αυτή ίσχυε κατά την ημέρα που υπέγραψαν τη δανειακή σύμβαση με τους δανειολήπτες και όχι με βάση αυτήν που διαμορφώθηκε μετέπειτα.
Όταν, δηλαδή, μειώθηκε η ισοτιμία μεταξύ ελβετικού φράγκου και ευρώ, σε βάρος του ευρώ, με αποτέλεσμα οι δανειολήπτες να καλούνται να καταβάλλουν κατά πολύ αυξημένες μηνιαίες δόσεις και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική συγκυρία, αφού η οικονομική κρίση είχε επέλθει για τα καλά στη χώρα και είχε ήδη πλήξει τα εισοδήματά τους.
Οι αποφάσεις
Οι δυο δικαστικές αποφάσεις (τις οποίες αποκάλυψε η εφημερίδα Πρώτο Θέμα) αναφέρουν χαρακτηριστικά πως “..το σύνολο των τραπεζών τότε, καλλιεργούσε σε αυτούς (στους καταναλωτές) την προσδοκία για εξακολούθηση της σταθερότητας της διακύμανσης ισοτιμίας ευρώ – ελβετικού φράγκου που είχε παρατηρηθεί τα προηγούμενα χρόνια και υπερτόνιζε, παράλληλα, το πλεονέκτημα της επιτοκιακής διαφοράς EURIBOR και LIBOR CHF”.
Οι δικαστές κρίνουν “άκυρο και καταχρηστικό” τον όρο που εμπεριέχεται στις δανειακές συμβάσεις σε ελβετικό φράγκο, στον οποίο –όπως αναφέρουν- δεν διατυπώνεται ξεκάθαρα και με σαφήνεια από την τράπεζα ο κίνδυνος που θα μπορούσε να επέλθει για τον καταναλωτή από τη σύναψη ενός τέτοιου δανείου.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, με τον συγκεκριμένο όρο, που υπάρχει στο σύνολο σχεδόν των συγκεκριμένων δανειακών συμβάσεων, “δεν παρουσιάζονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των συμβαλλομένων στη σύμβαση, αφού δεν διατυπώνεται ευκρινώς ο τρόπος λειτουργίας της συναλλαγματικής ισοτιμίας, η μέθοδος και οι ιδιαιτερότητες του μηχανισμού μετατροπής του εγχώριου νομίσματος σε ξένο νόμισμα, καθώς επίσης και η σχέση μεταξύ του μηχανισμού αυτού και των τυχόν άλλων που προβλέπουν έτερες ρήτρες σχετικά με την αποδέσμευση και την αποπληρωμή του δανείου, ούτως ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει εκ των προτέρων τις συμβατικές δεσμεύσεις που ανέλαβε”
ΠΗΓΗ capital.gr
1,624 total views, 2 views today
