Αυστηροί όροι για τράπεζες στις συμβάσεις πιστώσεων για ακίνητα. Ενσωμάτωση της Κοινοτικής οδηγίας 2014/17/ΕΕ
Ενσωματώνεται στην εθνική νομοθεσία η Κοινοτική Οδηγία 2014/17/ΕΕ μέσω της οποίας επιβάλεται υψηλότερο επίπεδο προστασίας για τους καταναλωτές που συνάπτουν συμβάσεις πίστωσης για ακίνητα που προορίζονται για κατοικία. Στο σχέδιο νόμου προβλέπεται η υποχρέωση δωρεαν και επαρκής ενημέρωση των καταναλωτών, η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή πριν από τη χορήγηση της πίστωσης, η πρόωρη εξόφληση του δανείου χωρίς ποινή, καθώς και η υποχρέωση του πιστωτικού φορεά να ειδοποιεί άμεσα τον καταναλωτή, όταν η αξία του συνολικού ποσού που πρέπει να καταβάλει, παρουσιάζει διακύμανση μεγαλύτερη από 20%.
Όπως συγκεγκριμένα αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου “Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση των ετών 2007-2009, η οποία προκάλεσε σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, οδήγησε στην έλλειψη εμπιστοσύνης εκ μέρους όλων των συμμετεχόντων στην αγορά ιδίως των καταναλωτών. Μολονότι ορισμένα από τα σημαντικότερα προβλήματα μέσα στη χρηματοπιστωτική κρίση προέκυψαν έξω από την Ένωση, οι καταναλωτές εντός τηςΈνωσης έχουν σημαντικά επίπεδα χρέους, μεγάλο μέρος του οποίου είναι συγκεντρωμένο σε πιστώσεις που σχετίζονται με ακίνητα που προορίζονται για κατοικία.”
“Προκειμένου να διευκολυνθεί η δημιουργία και η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς με υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών στον τομέα των συμβάσεων πίστωσης που αφορούν στα ακίνητα και να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές που επιθυμούν να συνάψουν τέτοιες συμβάσεις μπορούν να το πράττουν με βεβαιότητα και ότι οι φορείς με τους οποίους συναλλάσσονται ενεργούν με επαγγελματισμό και υπευθυνότητα, υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο νομοθεσία η Οδηγία 2014/17/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με τις συμβάσεις πίστωσης για καταναλωτές για ακίνητα που προορίζονται για κατοικία και την τροποποίηση των οδηγιών 2008/48/ΕΚ, 2013/36/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010.”
Το σχέδιο νόμου προβλέπει μεταξύ των άλλων τα εξής:
1. Αυξημένη υποχρέωση πρόνοιας και προστασίας
Ο Πιστωτικός φορέας, όταν σχεδιάζει τα πιστωτικά προϊόντα ή χορηγεί δάνεια, θα πρέπει να ενεργεί με εντιμότητα, δικαιοσύνη, διαφάνεια και επαγγελματισμό.
2. Αυστηροι όροι διαφήμισης και εμπορικής προώθησης των πιστώσεων
Τίθεται το γενικό πλαίσιο για τους όρους της διαφήμισης και της εμπορικής προώθησης των πιστώσεων, οι οποίες δεν πρέπει να είναι αθέμιτες,ασαφείς και παραπλανητικές. Κάθε διαφήμιση συμβάσεων πίστωσης με αναφορά σε επιτόκιο ή αριθμητικά στοιχεία πρέπει να περιλαμβάνει ορισμένες τυποποιημένες πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την αξιολόγηση της από τον καταναλωτή.
Ειδικότερα οι πληροφορίες που αφορούν στο επιτόκιο, στο συνολικό ποσό της πίστωσης, στο ΣΕΠΠΕ και στους λοιπούς όρους της σύμβασης (διάρκεια, αριθμός και ποσό δόσεων, συνολικό πληρωτέο ποσό) θα πρέπει να εξειδικεύονται με αντιπροσωπευτικό παράδειγμα.
3. Προσυμβατικές πληροφορίες:
Ο πιστωτικός φορέας είναι υποχρεωμένος να παρέχει στον καταναλωτή τις εξατομικευμένες πληροφορίες, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη σύγκριση των πιστώσεων που διατίθενται στην αγορά, την αξιολόγηση των επιπτώσεών τους και τη λήψη απόφασης από τον καταναλωτή σχετικά με τη σύναψη σύμβασης πίστωσης.
4. Αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή:
Ο πιστωτικός φορέας, πριν από την παροχή δεσμευτικής προσφοράς, οφείλει να πραγματοποιεί ενδελεχή αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή. Η αξιολόγηση δεν βασίζεται κατά κύριο λόγο στην παραδοχή ότι η αξία του ακινήτου που προορίζεται για κατοικία υπερβαίνει το ποσό της πίστωσης ή στην παραδοχή ότι η αξία του εν λόγω ακινήτου θα αυξηθεί, εκτός εάν ο σκοπός της σύμβασης πίστωσης είναι η κατασκευή ή ανακαίνιση ακινήτου που προορίζεται για κατοικία.
Μετά τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης με καταναλωτή, ο πιστωτικός φορέας δεν καταγγέλλει ούτε τροποποιεί τη σύμβαση εις βάρος του καταναλωτή με την αιτιολογία ότι η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας δεν διενεργήθηκε σωστά.
Η πιστοληπτική ικανότητα του καταναλωτή επαναξιολογείται με βάση επικαιροποιημένες πληροφορίες πριν εγκριθεί οποιαδήποτε σημαντική αύξηση του συνολικού ποσού της πίστωσης μετά τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης, εκτός εάν αυτή η συμπληρωματική πίστωση προβλεπόταν και περιλαμβανόταν στην αρχική αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας.
5. Επαλήθευση των πληροφοριών που παρέχει ο καταναλωτής
Η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας διενεργείται με βάση πληροφορίες για το εισόδημα, τις δαπάνες του καταναλωτή κ.α.
Ο πιστωτικός φορέας δεν δύναται να καταγγείλει τη σύμβαση πίστωσης, επί τη βάσει του ότι οι πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τον καταναλωτή πριν από τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης ήταν ελλιπείς. Εν τούτοις, μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση πίστωσης, εφόσον αποδειχθεί ότι ο καταναλωτής εν γνώσει του απέκρυψε ή παραποίησε πληροφορίες. Επίσης μπορεί να αρνηθεί τη χορήγηση πίστωσης στην περίπτωση που ο καταναλωτής δεν παράσχει τις πληροφορίες ή τα δικαιολογητικά που είναι αναγκαία για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής του ικανότητας.
6. Πρόσβαση των πιστωτικών φορέων σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ στο διατραπεζικό αρχείο δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς
Σε περίπτωση πίστωσης με στοιχεία αλλοδαπότητας, επιτρέπεται η πρόσβαση των πιστωτικών φορέων με καταστατική έδρα σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ στο διατραπεζικό αρχείο δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς που λειτουργεί στο πλαίσιο του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και, κατά περίπτωση, σε όμοιου περιεχομένου βάσεις δεδομένων που λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας των καταναλωτών και με μοναδικό σκοπό την παρακολούθηση της συμμόρφωσης των τελευταίων προς τις πιστωτικές τους υποχρεώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης πίστωσης, με τους ίδιους όρους πρόσβασης που προβλέπονται για τους εθνικούς πιστωτικούς φορείς.
7. Συμβάσεις πίστωσης σε ξένο νόμισμα
Σε περίπτωση συμβάσεων πίστωσης σε ξένο νόμισμα, ο πιστωτικός φορέας: α) είτε συμπεριλαμβάνει στη σύμβαση πίστωσης όρο, σύμφωνα με τον οποίο ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να μετατρέψει, μετά από σχετικό αίτημα του, τη σύμβαση πίστωσης σε εναλλακτικό νόμισμα τουλάχιστον όταν η διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας υπερβαίνει το 20%, β) είτε διασφαλίζει ότι η σύμβαση πίστωσης συνοδεύεται καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής με χρηματοπιστωτικό μέσο αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου.
Επίσης ο πιστωτικός φορέας ειδοποιεί άμεσα τον καταναλωτή, όταν η αξία του οφειλόμενου συνολικού ποσού που πρέπει να καταβάλει ή η αξία των οφειλόμενων δόσεων παρουσιάζει διακύμανση μεγαλύτερη από 20 % σε σχέση με τις αντίστοιχες αξίες που θα υπολογίζονταν με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ του νομίσματος της σύμβασης και του νομίσματος του κράτους μέλους που ίσχυε κατά τη χρονική στιγμή σύναψης της σύμβασης πίστωσης.
8. Πρόωρη εξόφληση δανείου
Παρέχεται στον καταναλωτή το δικαίωμα πρόωρης αποπληρωμής στο πλαίσιο λειτουργίας της πιστωτικής σύμβασης που έχει συνάψει. Πιο συγκεκριμένα, ο καταναλωτής έχει δικαίωμα να εκπληρώσει πλήρως ή εν μέρει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τη σύμβαση πίστωσης πριν από τη λήξη της. Στην περίπτωση αυτή, ο καταναλωτής απαλλάσσεται από τόκους και τις επιβαρύνσεις για το εναπομένον χρονικό διάστημα μέχρι τη λήξη της σύμβασης και για το ποσό που προεξοφλεί.
9. Τόκοι υπερημερίας και κατάσχεση
Οι πιστωτικοί φορείς πρέπει να επιδεικνύουν εύλογη ανοχή και να καταβάλλουν κάθε εύλογη προσπάθεια για την επίτευξη εξωδικαστικής λύσης πριν κινήσουν διαδικασίες κατάσχεσης, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στον Κώδικα Δεοντολογίας του άρθρου 1 του ν.4224/2013 (Α ́288).
Σε περίπτωση υπερημερίας του καταναλωτή δεν επιτρέπεται η επιβολή πρόσθετων επιβαρύνσεων πέραν α) του προβλεπόμενου ανώτατου ορίου για το επιτόκιο υπερημερίας και β) της αποκατάστασης των εξόδων που αντικειμενικά ανακύπτουν για τον πιστωτικό φορέα στο πλαίσιο ενεργειών αναγκαστικής εκτέλεσης.
Τα συμβαλλόμενα στη σύμβαση πίστωσης μέρη επιτρέπεται να προβλέπουν ρητώς ότι η επιστροφή ή μεταβίβαση της εξασφάλισης αρκεί για την αποπληρωμή της πίστωσης.
Σε περίπτωση που μετά τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης παραμένει ανεξόφλητο χρέος, ο πιστωτικός φορέας διευκολύνει την αποπληρωμή του, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως την πρώτη ομάδα ευλόγων δαπανών διαβίωσης, και την ύπαρξη τυχόν άλλων περιουσιακών στοιχείων.
562 total views, 1 views today
