Ένας ανεξήγητος εφησυχασμός της κοινωνίας και των δανειοληπτών παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, παρόλο που ο αριθμός των «κόκκινων» δανείων σταδιακά αυξάνεται. Οι δανειολήπτες είναι σχεδόν σίγουροι ότι «κανείς δεν θα πάρει τα σπίτια τους» και πως οι ξένοι επενδυτές -αλλιώς, funds ή «κοράκια» δεν ενδιαφέρονται για το σπίτι του μέσου Έλληνα. Άλλοι πιστεύουν ότι η πρώτη κατοικία για κάποιον λόγο προστατεύεται με νόμο, ενώ πολλοί θεωρούν ότι στο τέλος, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τα χρέη τους θα διαγραφούν. Είναι όμως έτσι;

 Το ισχύον πλαίσιο για τους πλειστηριασμούς

Καμία αναστολή πλειστηριασμών δεν υπάρχει ούτε προστασία της κύριας κατοικίας. Θεωρητικά, όταν λήξει η αποχή των δικηγόρων και των δικαστικών επιμελητών, μπορεί να επιβληθεί κατάσχεση σε οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο επιλέξει η Τράπεζα. Οι πλειστηριασμοί ομοίως, όταν λήξει η αποχή των συμβολαιογράφων, θα διεξαχθούν κανονικά με τη νέα διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, η οποία εισάγει τους πλειστηριασμούς-εξπρές και, μάλιστα, με τιμής πρώτης προσφοράς, που μπορεί να φτάσει τα δύο τρίτα της εμπορικής αξίας του ακινήτου.  

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, η πώληση των «κόκκινων» δανείων σε ξένα funds είναι προ των πυλών και, όπως διαφαίνεται από τις τελευταίες απαιτήσεις των θεσμών, ανάμεσα σε αυτά θα επιτραπεί η πώληση και των εξυπηρετούμενων δανείων, αυτών, δηλαδή, που μέχρι σήμερα πληρώνονται κανονικά.

Πώς μπορεί ο δανειολήπτης να γλυτώσει το σπίτι του;

Όσοι δανειολήπτες έχουν δάνειο σε καθυστέρηση 30 ημερών είναι υποχρεωμένοι να συμπληρώσουν το τυποποιημένο έντυπο του Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών που θα λάβουν εντός δεκαπέντε εργασίμων ημερών προκειμένου να μην χαρακτηρισθούν ως μη συνεργάσιμοι. Αφού, λοιπόν, η Τράπεζα παραλάβει συμπληρωμένο το έντυπο από τον δανειολήπτη υποχρεούται να προτείνει κάποιου είδους ρύθμιση πριν προχωρήσει σε καταγγελία του δανείου και στη συνέχεια σε πλειστηριασμό. Ο δανειολήπτης έχει τρείς επιλογές: α) να αρνηθεί την πρόταση και προχωρήσει στην κατάθεση αίτησης για υπαγωγή στον «νόμο Κατσέλη», β) να δεχθεί την πρόταση, γ) να αντιπροτείνει τη δική του.

Τι ισχύει αναφορικά με την πώληση δανείων σε ξένα funds.

Μέχρι τη 15^η Απριλίου 2016 απαγορεύεται η πώληση των «κόκκινων» στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, των δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθώς και των δανείων με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.

Επιτρέπεται η πώληση των «κόκκινων» δανείων των μεγάλων επιχειρήσεων, όπως και των στεγαστικών δεύτερης κατοικίας.

Προϋποθέσεις πώλησης

• Πρέπει να υπάρχει καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών
• εντός 12 μηνών προ της προσφοράς της Τράπεζας για πώληση των δανείων σε ενδιαφερόμενα funds πρέπει να προσκληθεί ο δανειολήπτης και ο εγγυητής για να ρυθμιστεί η οφειλή
• Η σύμβαση πώλησης του δανείου γίνεται εγγράφως και καταχωρίζεται σε δημόσιο βιβλίο
• Ενημερώνονται για την πώληση με κάθε πρόσφορο μέσο οι οφειλέτες και οι εγγυητές

Πώληση εξυπηρετούμενων δανείων

Ήδη επιτρέπεται η πώληση ομάδας δανείων των μεγάλων επιχειρήσεων και των στεγαστικών δεύτερης κατοικίας ακόμα και αν αυτά εξυπηρετούνται, αρκεί να υπάρχει ανάμεσα σε αυτά ένα μη εξυπηρετούμενο δάνειο. Για παράδειγμα, αν ένας δανειολήπτης έχει πέντε δάνεια, από τα οποία πληρώνει τα τέσσερα, αλλά αδυνατεί να εξυπηρετήσει το πέμπτο, τότε όλα τα δάνεια του μπορούν να πωληθούν σε ξένα funds. Αυτό που ζητούν οι θεσμοί είναι να ισχύει το ίδιο καθεστώς και στα δάνεια πρώτης κατοικίας ακόμα και αν αυτά εξυπηρετούνται κανονικά.

Κριτήρια διάσωσης κύριας κατοικίας με το νόμο Κατσέλη

Το μηνιαίο εισόδημά του δανειολήπτη δεν πρέπει να ξεπερνά:

α) το ποσό των 1.159,4 ευρώ για άγαμος

β) το ποσό των 1972 ευρώ για ζευγάρι

γ) το ποσό των 2448 ευρώ για ζευγάρι με ένα παιδί

δ) το ποσό των 2924 ευρώ για ζευγάρι με δύο παιδιά

Η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας να μην υπερβαίνει:

α) για τον άγαμο τα 180.000 ευρώ

β) για τον έγγαμο τα 220.000 ευρώ

γ) με προσαύξηση κατά 20.000 ευρώ ανά παιδί και μέχρι 3 παιδιά

Η απόφαση του Δικαστηρίου θα τον υποχρεώνει, αρχικά για τα πρώτα 3 χρόνια, να καταβάλλει αυτό που μπορεί σύμφωνα με τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης και για τα επόμενα είκοσι χρόνια να καταβάλλει συνολικά το ποσό που θα λάμβαναν οι Τράπεζες σε περίπτωση που η κύρια κατοικία έβγαινε στον πλειστηριασμό. 

Ένα ενδεικτικό παράδειγμα

Υπερχρεωμένος πολίτης με μηνιαίο εισόδημα 1500 ευρώ, ένα ανήλικο παιδί, συνολικές οφειλές προς Τράπεζες της τάξης των 150.000 ευρώ και με εμπορική αξία κύριας κατοικίας 150.000 ευρώ τελικά τι θα πληρώσει εάν υπαχθεί στον «νόμο Κατσέλη»;

Καταρχάς, όπως αναλύθηκε ανωτέρω, πρέπει το οικογενειακό του εισόδημα, αφού είναι έγγαμος με ένα παιδί, να μην ξεπερνά τα 2448 ευρώ μηνιαίως, ενώ η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του να μη ξεπερνά τα 240.000 ευρώ (για τον έγγαμο είναι 220.000 ευρώ συν προσαύξηση 20.000 ευρώ για το ένα παιδί).

Για τα πρώτα 3 χρόνια να καταβάλλει μία μηνιαία δόση προς τις Τράπεζες η οποία θα προκύπτει βάσει των εύλογων δαπανών διαβίωσης. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, για ένα ζευγάρι με ένα παιδί οι μηνιαίες δαπάνες διαβίωσης ανέρχονται στα 1.440 ευρώ. Επομένως, το ποσό που μπορεί να καταβάλλει μηνιαίως ο αιτών είναι μόλις 60 ευρώ, αφού το εισόδημά του είναι 1500 ευρώ (1500-1440=60). Άρα για τα πρώτα τρία χρόνια θα καταβάλει συνολικά 2.160 ευρώ (36 μήνες Χ 60 ευρώ).

Για τα επόμενα 20 χρόνια (τα οποία μπορούν να φτάσουν μέχρι και τα τριάντα πέντε) ο δανειολήπτης θα πρέπει να καταβάλει συνολικά για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του το ποσό που θα λάμβαναν οι Τράπεζες αν το σπίτι έβγαινε σε πλειστηριασμό.

Αφού, λοιπόν, η εμπορική αξία του σπιτιού είναι 150.000 ευρώ, σε έναν υποτιθέμενο πλειστηριασμό το ακίνητο θα είχε ως τιμή πρώτης προσφοράς τουλάχιστον τα δύο τρίτα της εμπορικής του αξίας, δηλαδή τα 100.000 ευρώ.

Αν αφαιρέσουμε και τα έξοδα της εκτέλεσης, τα οποία ανέρχονται σε περίπου 10.000 ευρώ, το ποσό που θα έπαιρναν οι Τράπεζες θα ήταν 90.000 ευρώ.

Το ποσό αυτό, λοιπόν, πρέπει να πληρωθεί σε 20 χρόνια με 240 μηνιαίες δόσεις (240 μήνες= 20 χρόνια) εντόκως.

Αν διαιρέσουμε, λοιπόν, τις 90.000 ευρώ με τους 240 μήνες της ρύθμισης, το ποσό της μηνιαίας δόσης ανέρχεται στα 375 ευρώ για κεφάλαιο (90.000/ 240 =375) συν τους τόκους.

Επομένως, για τα επόμενα είκοσι χρόνια ο δανειολήπτης θα καταβάλει 90.000 ευρώ για κεφάλαιο συν τους αναλογούντες τόκους.

Συνοψίζοντας, η απόφαση θα ορίζει μηνιαίες καταβολές για τα επόμενα 23 χρόνια, υποχρεώνοντας τον δανειολήπτη να πληρώσει συνολικά 2.160 ευρώ τα πρώτα τρία χρόνια και αλλά 90.000 ευρώ εντόκως τα επόμενα 20 χρόνια. Ως εκ τούτου η διαγραφή που θα έχει θα είναι ποσού 57.840 ευρώ.

Δημοσιεύθηκε στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ στο τεύχος 334 της 01 Απριλίου 2016

 1,519 total views,  2 views today